انواع سی پی یو؛ مقایسه اینتل و AMD از نظر قدرت، سری پردازنده و...

انواع CPU های موجود در بازار، براساس ویژگی‌هایی که دارند، متفاوت هستند. این ویژگی‌ها باعث می‌شود تا میزان قیمت، کارایی و قدرت آن‌ها متفاوت باشد و برای نیازهای مختلفی استفاده شوند. برای مثال یک سی‌پی‌یو که برای گیم مناسب است با یک CPU که یک دانش‌آموز به آن نیاز دارد، تفاوت‌های زیادی در قیمت و میزان کارایی دارند. 

به همین دلیل، برای انتخاب مناسب‌ترین CPU باید به ویژگی‌های آن‌ها توجه کنید و براساس نیازهای خود آن را تهیه کنید. در این مقاله شما را با انواع سی‌پی‌یو و تفاوت‌های آن‌ها آشنا می‌کنیم تا متوجه ‌شوید کدام CPU برای شما مناسب است.

مهم‌ترین مباحث این مقاله:

• مقایسه قدرت CPUهای Core
• عوامل تعیین‌کننده سرعت CPU
• تفاوت انواع CPU (کامپیوتر و لپ‌تاپ)
• معرفی سری‌های پردازنده اینتل و AMD
• کاربرد حافظه در سی پی یو (+ سطوح آن)
• تفاوت CPU و GPU (+ کاربردهای هرکدام)
• و ...

برای آشنایی با انواع سی‌پی‌یو و ویژگی‌های آن‌ها تا انتهای این مقاله از ادبازار با ما همراه باشید.

سی پی یو چیست؟

سی پی یو (CPU) مخفف عبارت Central Processing Unit و به معنای واحد پردازش اصلی است که اغلب آن را مغز کامپیوتر هم می‌نامند. سی پی یو، یکی از چندین واحد پردازش و یکی از مهم‌ترین آن‌ها محسوب می‌شود. در گذشته عملکردهای محاسباتی و اجرای برنامه‌ها، در چندین پردازنده تقسیم می‌شدند؛ اما با پیشرفت‌های ساخت و طراحی، کل CPU روی یک تراشه قرار می‌گیرد. به همین دلیل، گاهی اوقات CPU را پردازنده یا ریزپردازنده هم می‌نامند.

کار سی پی یو چیست؟

به طور خلاصه، یک CPU مسئول پردازش عملیات منطقی، ریاضی و اجرای دستورالعمل‌هایی است که به آن داده می‌شود. به عنوان مثال، سی‌پی‌یو دستورالعمل استفاده از یک مرورگر وب برای باز کردن و نمایش آن در رایانه شما را پردازش می‌کند.

در  طول سال‌ها از زمانی که اولین سی‌پی‌یوها وارد بازار شدند تاکنون، پیشرفت‌های زیادی صورت گرفته است. با وجود این، عملکرد اصلی CPU، سه مرحله باقی مانده است. سی‌پی‌یو ابتدا یک ورودی را معمولا از یک دستگاه ورودی، مانند مانیتور، ماوس، میکروفون، یا یک برنامه نرم‌افزاری، مانند مرورگر وب یا سیستم عامل دریافت می‌کند و سپس مراحل زیر را طی می‌کند:

1. واکشی (Fetch): دریافت دستورالعمل
2. رمزگشایی (Decode): تبدیل دستورالعمل به سیگنال
3. اجرا (Execute)
4. ذخیره‌سازی (Store) نتایج در حافظه

اجزای سی پی یو

به طور کلی اجزای تشکیل دهنده سی پی یو، دو بخش اصلی دارد:

1. واحد حساب و منطق
2. واحد کنترل

۱. واحد حساب و منطق

واحد حساب و منطق، بخشی است که در آن تمام پردازش‌های ریاضی، منطقی و تصمیم‌گیری انجام می‌شود. 

این واحد شامل دو بخش فرعی است:

1. بخش حساب
2. بخش منطق

۱. بخش حساب

وظیفه بخش حساب انجام عملیات حسابی جمع، تفریق، ضرب و تقسیم است. تمام عملیات‌های پیچیده، با استفاده مکرر از این عملیات‌ها انجام می‌شود.

۲. بخش منطق

وظیفه بخش منطق، انجام عملیات منطقی مانند مقایسه، انتخاب، تطبیق و ادغام داده‌هاست.

۲. واحد کنترل

واحد کنترل سی پی یو، برای انتقال داده‌ها یا نتایج ذخیره‌سازی، با دستگاه‌های ورودی/ خروجی ارتباط برقرار می‌کند. این واحد تمام واحدهای کامپیوتر را مدیریت و هماهنگ می‌کند و قسمتی است که دستورالعمل‌ها را از حافظه اصلی واکشی و بازیابی می‌کند تا بعدا آن‌ها را رمزگشایی کند.

واحد کنترل، داده‌ها را پردازش یا ذخیره نمی‌کند؛ بلکه آن‌ها را از حافظه دریافت، تفسیر و عملکرد رایانه را هدایت می‌کند و مسئول کنترل انتقال داده‌ها و دستورالعمل‌ها در میان سایر واحدهای یک کامپیوتر است.

سری پردازنده چیست؟

شرکت‌های تولیدکننده CPU، محصولات خود را با نام‌های مختلفی وارد بازار می‌کنند که آن‌ها را سری CPU می‌نامند. هر سری پردازنده، می‌تواند نسل‌ها و مدل‌های مختلفی داشته باشد (در این مقاله با انواع سری پردازنده اینتل و AMD، آشنا می‌شوید).

انواع CPU بر اساس تعداد هسته

امروزه CPUهایی تولید می‌شوند که ممکن است چندین هسته داشته باشند. انواع سی پی یو بر اساس تعداد هسته، به انواع زیر تقسیم می‌شوند:

• سی‌پی‌یو تک هسته‌ای
• سی‌پی‌یو دو هسته‌ای
• سی‌پی‌یو چهار هسته‌ای
• سی‌پی‌یو شش هسته‌ای

سی پی یو تک هسته ای

کامپیوترهای قدیمی، فقط یک هسته پردازشگر داشتند؛ بنابراین CPU محدود به پردازش تنها یک مجموعه از دستورالعمل‌ها بود. نام تک هسته‌ای، از تراشه داخل CPU گرفته شده است که فقط یک هسته برای پردازش اطلاعات دارد.

CPU تک هسته‌ای، تنها می‌تواند یک فرمان را در یک زمان اجرا کند و در انجام چند وظیفه، کارآمد نیست؛ به معنای این که در اجرای بیش از یک برنامه، کاهش عملکرد قابل توجهی خواهد داشت. به گونه‌ای می‌توانیم بگوییم که اگر یک عملیات شروع شود، فرآیند بعدی باید در یک صف منتظر بماند تا مورد قبلی به پایان برسد. کامپیوتر این صف را دوست ندارد و ممکن است شروع به کُند شدن کند و انجام عملیاتی که معمولا فقط چند ثانیه طول می‌کشد، طولانی شود. به همین دلیل، این رایانه‌ها نسبتا سرعت پایینی داشتند و پردازش داده‌ها کاری زمان‌بر بود.

سی پی یو دو هسته ای

یک پردازنده دو هسته‌ای، در واقع دو CPU جداگانه روی یک تراشه است. به عبارت دیگر، یک CPU دو هسته‌ای، دارای دو هسته و دو حافظه نهان است که روی یک تراشه‌ی واحد، کنترل می‌شوند؛ بنابراین، مانند دو CPU در یک تراشه CPU، عمل می‌کند.

CPUهای دو هسته‌ای، اولین پردازنده‌های چند هسته‌ای هستند و کندی پردازنده‌های تک هسته‌ای، دلیل اصلی ظهور آن‌هاست. پردازنده‌های دو هسته‌ای برخلاف پردازنده‌های تک هسته‌ای، می‌توانند به خوبی چند وظیفه را انجام دهند.

سی پی یو چهار هسته ای

اگر نیاز به اجرای همزمان چندین برنامه مختلف دارید یا گیمر هستید، پردازنده چهار هسته ای انتخاب مناسبی است. گیمرها، برنامه‌نویسان، ویرایشگران ویدیو و کسانی که از برنامه‌هایی با حجم بالا استفاده می‌کنند، CPU چهار هسته‌ای را انتخاب می‌کنند.

این سی‌پی‌یو مانند CPUهای دو هسته‌ای، می‌تواند حجم کار را بین هسته‌هایش تقسیم کند. این سی‌پی‌یو می‌تواند پردازش چندین وظیفه همزمان را با سرعت بالاتری از پردازنده‌های دو هسته‌ای، انجام دهد؛ اما به معنای این نیست که این کار را ۴ برابر سریع‌تر انجام می‌دهد.

سی پی یو شش هسته ای

CPUهایی با هسته‌های زیاد مانند ۶ هسته و بالاتر، عموما در سرورها وجود دارند. علاوه بر این، برای انجام بازی‌های سنگین مبتنی بر گرافیک، می‌توانید CPU شش هسته‌ای را انتخاب کنید.

اکثر سی‌پی‌یو هایی که امروزه استفاده می‌شوند، دارای ۲ یا ۴ هسته هستند و سی پی یوهای ۶ هسته‌ای هم جایگاه خوبی در بازار دارند. در حالی که CPUهای گران قیمت، ممکن است بین ۸ تا ۶۴ هسته داشته باشند. اگرچه سایز چیپ‌های سی‌پی‌یو یکسان باقی می‌ماند؛ اما هسته‌های بیشتری با استفاده از فناوری نانو، به آن اضافه می‌شوند.

ویژگی های انواع CPU

هر CPU، ویژگی‌های متفاوتی دارد که باعث می‌شود هرکدام از آن‌ها برای کارهای مختلفی مناسب باشند. در ادامه با انواع ویژگی‌های سی‌پی‌یو، آشنا می‌شوید.

توان مصرفی CPU

منظور از توان مصرفی، حداکثر توان بر حسب وات است که سی پی یو مصرف می‌کند. هر چه این مقدار کمتر باشد، از لحاظ مصرف انرژی به صرفه‌تر است و علاوه بر این، گرمای کمتری هم تولید می‌کند. 

نوع سوکت CPU

سی پی یو باید از طریق مادربرد به سایر اجزا متصل شود تا یک سیستم کاملا کارآمد را بسازد. هنگام انتخاب CPU، اطمینان حاصل کنید که نوع پردازنده و سوکت مادربرد، مطابقت داشته باشند.

حافظه کش در CPU

کش مقدار کوچکی از حافظه و بخشی از CPU است که داخل چیپ CPU قرار می‌گیرد و برای نگهداری موقت دستورالعمل‌ها و داده‌هایی که CPU احتمالا دوباره از آن‌ها استفاده می‌کند، مناسب است. به گونه‌ای می‌توانیم کش را نسخه کوچک RAM بدانیم.

واحد کنترل CPU، به طور خودکار حافظه کش را برای دستورالعمل‌ها، قبل از درخواست از RAM، بررسی می‌کند و این‌گونه باعث صرفه‌جویی در واکشی مکرر دستورالعمل‌ها و داده‌ها از RAM می‌شود. از آنجایی که حافظه RAM ارزان‌تر است، فضای بیشتری نسبت به کش به آن اختصاص داده می‌شود. هر چه حافظه کش بیشتر باشد، داده‌های بیشتری می‌توانند در نزدیکی CPU ذخیره شوند.

سطوح حافظه کش در CPU

حافظه کش ۳ سطح دارد:

1. L1 (حافظه نهان سطح اول)
2. L2 (حافظه نهان سطح دوم)
3. L3 (حافظه نهان سطح سوم)

سطح L1 در حافظه نهان CPU

سطح L1 معمولا بخشی از خودِ تراشه‌ش CPU است و کوچک‌ترین و قابل دسترس‌ترین سطح حافظه نهان محسوب می‌شود.

سطح L2 و L3 در حافظه نهان CPU

سطح L2 و L3 بزرگ‌تر از L1 هستند و به عنوان حافظه نهان اضافه شناخته می‌شوند. دسترسی به کش‌های L2 و L3، کمی بیشتر از L1 طول می‌کشد. در برخی موارد، L2 با L1 در CPU تعبیه می‌شود. هرچه حافظه L2 و L3 بیشتر باشد، رایانه می‌تواند سریع‌تر عمل کند. هر هسته CPU، کش L1 خود را دارد؛ اما ممکن است حافظه L2 و L3 را به اشتراک بگذارند.

رشته در CPU

CPUهای چند هسته‌ای، از فناوری SMT که مخفف عبارت Simultaneous Multi-Threading Technology و به معنی فناوری چند رشته‌ای همزمان است، استفاده می‎کنند. منظور از رشته (Threading) در سی‌پی‌یو، این است که هسته‌های آن به صورت مجازی به بخش‌هایی تقسیم می‌شوند و این‌گونه می‌توانند وظایف متعددی را انجام دهند. به عبارت دیگر، رشته‌ها اجزا یا کدهای مجازی هستند که هسته فیزیکی CPU را به چند هسته مجازی تقسیم می‌کنند. شرکت‌های تولیدکننده CPU، از این تکنولوژی استفاده می‌کنند تا هسته‌ها را به صورت مجازی جدا کنند و این‌گونه عملکرد آن را افزایش دهند.

هر هسته CPU، می‌تواند حداکثر ۲ رشته داشته باشد. به عنوان مثال اگر یک CPU دو هسته‌ای باشد، می‌تواند ۴ رشته داشته باشد و اگر یک CPU هشت هسته داشته باشد، می‌تواند رشته‌های آن ۱۶ عدد باشد. رشته‌ها به دلیل این که به پردازنده اجازه می‌دهند تا چندین کار را به صورت همزمان و سریع‌تر انجام دهند، مهم هستند.

می‌توانیم بگوییم که با تکنولوژی رشته‌های مجازی، به گونه‌ای تعداد هسته‌های CPU دو برابر می‌شود؛ اما به یاد داشته باشید که این هسته‌های مجازی، به دلیل این که از منابع یکسانی استفاده می‌کنند، به اندازه هسته‌های فیزیکی قدرتمند نیستند. با وجود این، هنگام اجرای دستورالعمل‌هایی که به عملکرد بالایی نیاز ندارند، به خوبی عمل می‌کنند.

ترانزیستور در CPU

هر هسته در CPU، هزاران ترانزیستور دارد که هنگام اجرای محاسبات خاموش و روشن می‌شوند. ترانزیستورهای موجود در CPUهای بازار، معمولا سایز ۱۴ نانومتر دارند؛ اما اکنون سی‌پی یو‌هایی با سایز ۷ نانومتر هم ساخته می‌شوند.

شرکت‌های تولیدکننده CPU تلاش می‌کنند تا سایز ترانزیستورها را کاهش و تعداد آن‌ها را افزایش دهند. این‌گونه عملکرد CPUها، بهبود بیشتری می‌یابند و انرژی کمتری هم مصرف می‌کنند.

سرعت کلاک در CPU

منظور از سرعت کلاک (Clock Speed)، تعداد چرخه‌های CPU در هر ثانیه است که با واحد گیگاهرتز اندازه‌گیری می‌شود. در طول هر چرخه، میلیاردها تراتزیستور درون پردازنده، باز و بسته می‌شوند. این رقم نشان می‌دهد که یک CPU، به طور موثر چه تعداد دستورالعمل را می‌تواند در هر ثانیه انجام دهد.

بهتر است سرعت کلاک را هنگام مقایسه CPUهای یک سری از محصول یا یک نسل مقایسه کنیم. در این شرایط، زمانی که همه ویژگی‌ها یکسان است، سرعت کلاک بیشتر به معنای پردازنده سریع‌تر است. با این حال، یک پردازنده ۳ گیگاهرتزی از سال ۲۰۱۰، عملکرد پایین‌تری نسبت به یک پردازنده ۲ گیگاهرتزی از سال ۲۰۲۰ ارائه می‌دهد.

قبل از ظهور سی پی یو های چند هسته‌ای، سرعت کلاک به عنوان شاخص کلیدی برای مقایسه پردازنده‌های تک هسته‌ای در نظر گرفته میشد؛ اما امروز در کنار تعداد هسته‌ها، حافظه کش و میزان مصرف انرژی، این شاخص هم مد نظر قرار می‌گیرد.

سرعت کلاک بالاتر یا هسته بیشتر؟

گیمرها به طور کلی از سرعت کلاک بالاتر سود می‌برند، در حالی که کارهای جدی‌تر مانند CAD (طراحی به کمک کامپیوتر - Computer-Aided Design) و ویرایش ویدیو، با افزایش تعداد هسته‌های CPU بهبود می‌یابند.

انواع سی پی یو بر اساس کاربرد در دستگاه‌های مختلف

از آنجایی که هر دستگاهی نیازهای متفاوتی دارد، نوع CPU در آن‌ها متفاوت خواهد بود.

سی پی یو سرور

سی پی یوهای سرور برای سرورهایی که دائما در حال کار هستند، استفاده می‌شوند و ممکن است تا ۷۸ هسته یا بیشتر هم داشته باشند. این CPUها انرژی کمتری مصرف می‌کنند و گرمای تولید شده از آن‌ها هم کمتر است.

CPUهای سرور، هسته‌های زیادی برای مقاومت در برابر عملیات‌ها و کارهای بزرگ دارند. به دلیل این که این نوع از CPU ها می‌توانند هفت روز هفته و ۲۴ ساعته کار کنند، بسیار گران هستند. از این CPU ها می‌توانید در رایانه‌های دسکتاپ هم استفاده کنید.

سی پی یو کامپیوتر

انواع سی پی یو کامپیوترهای رومیزی، برای استفاده روزانه مناسب هستند و ممکن است تا ۳۲ هسته (و شاید هم بیشتر) داشته باشند. گاهی اوقات ممکن است این CPUها دارای گرافیک یکپارچه با آنها هم باشند.

CPUهای زیر، مدل‌هایی هستند که بدون گرافیک یکپارچه تولید شده‌اند و برای کامپیوترها انتخاب مناسبی هستند:

1. Intel Core i3-10100F
2. Intel Core i5-10400F
3. Intel Core i5-11400F

نکته: وجود حرف F در کنار مدل‌های CPU شرکت اینتل، نشان‌دهنده این است که گرافیک یکپارچه ندارند.

سی پی یو لپ تاپ

انواع CPU های لپ تاپ شامل یک گرافیک یکپارچه هستند. پردازنده‌های لپ تاپ، معمولا قابل تعویض نیستند. این پردازنده‌ها در مقایسه با نوع دسکتاپ، انرژی کمتری مصرف می‌کنند و گرمای کمتری هم تولید می‌کنند.

تفاوت CPU لپ تاپ و کامپیوتر

در حالی که پردازنده‌های لپ‎تاپ و دسکتاپ از نظر فرآیندها و نرم‌افزاری که اجرا می‌کنند یکسان هستند، تفاوت های قابل توجهی در نحوه اجرای آنها وجود دارد. هر دوی آنها می‌توانند دستورالعمل‌های مشابهی را اجرا کنند؛ اما سطوح عملکرد آن‌ها متفاوت است.

یکی از دلایل این تفاوت، فضایی است که هرکدام از این دو دستگاه، در اختیار دارند. در حالی که پردازنده‌ها فضای بیشتری در کامپیوترهای دسکتاپ دارند، لپ‌تاپ‌ها به دلیل صرفه‌جویی در فضا، باید از پردازنده‌های کوچک‌تری استفاده کنند. این تفاوت در اندازه، موجب تفاوت در عملکرد این دو دستگاه می‌شود.

در ادامه، CPUهای کامپیوتر و لپ‌تاپ را از نظر 6 تفاوتی که دارند، مقایسه می‌کنیم.

۱. مقایسه سرعت کلاک

پردازنده‌های دسکتاپ به طور کلی سرعت کلاک بالاتری دارند و باعث می‌شود برنامه‌های پیچیده را راحت‌تر اجرا کنند. دلیل این رویداد این است که معمولا پردازنده‌های دسکتاپ، سیستم‌های خنک‌کننده پیچیده‌ای دارند.

هنگامی که رایانه شما برنامه‌های محاسباتی فشرده (مانند مدل‌سازی ۳ بعدی یا بازی‌های سنگین) را اجرا می‌کند، از پردازنده برق عبور می‌کند که به گرما تبدیل می‌شود. از آنجایی که قدرت خنک‌کننده‌ها در سیستم‌های رومیزی بیشتر است، به طور موثری این گرما را کاهش می‌دهد. در حالی که فضای کافی برای یک سیستم خنک‌کننده در داخل یک لپ‌تاپ، وجود ندارد.

۲. مقایسه میزان مصرف انرژی

پردازنده‌های رومیزی، انرژی بیشتری مصرف می‌کنند؛ زیرا لپ‌تاپ‌ها باید از نظر انرژی بهینه‌تر باشند تا بتوانند عمر باتری را حفظ کنند. در حالی که رایانه‌های دسکتاپ منبع تغذیه مستقیم دارند و دائما به یک پریز متصل هستند.

۳. مقایسه قابلیت اورکلاک

اورکلاک (Overclocking) به معنی افزایش سرعت کلاک است که موجب عملکرد بالاتر CPU می‌شود. اورکلاک معمولا در لپ‌تاپ‌ها وجود ندارد. نه تنها پیدا کردن پردازنده‌های لپ‌تاپی که از اورکلاک پشتیبانی می‌کنند سخت‌تر است، بلکه میزان مگاهرتزی هم که می‌توانند اضافه کنند، محدود است.

لپ‌تاپ‌ها در صورت پشتیبانی از اورکلاک، معمولا ۲۰۰ تا ۳۰۰ مگاهرتز افزایش خواهند داشت. در حالی که پردازنده‌های دسکتاپ، می‌توانند تا 1 گیگاهرتز هم در سرعت کلاک، افزایش پیدا کنند و تغییر قابل توجهی در عملکرد CPU ایجاد کنند.

۴. مقایسه قیمت

به دلیل فناوری پیچیده‎‌ای که برای قرار دادن یک پردازنده قدرتمند در فضای کوچک لپ‌تاپ لازم است، پردازنده‌های لپ‌تاپ از دسکتاپ گران‌تر هستند.

۵. مقایسه قابلیت ارتقا

پردازنده‌های لپ‌تاپ، معمولا غیرقابل ارتقا هستند. در حالی که با یک کامپیوتر رومیزی، معمولا نیازی به نگرانی درباره ارتقای CPU ندارید و می‌توانید به آسانی آن را ارتقا دهید.

۶. تعداد هسته و میزان حافظه کش

پردازنده‌های دسکتاپ دارای هسته‌های بیشتری هستند که آن‌ها را قدرتمندتر می‌سازد. علاوه بر این، حافظه کش بیشتری هم دارد که این‌گونه CPU قادر به ذخیره اطلاعات بیشتری برای بازیابی سریع است.

انواع سی پی یو بر اساس شرکت تولید کننده (اینتل و AMD)

اینتل (Intel) و AMD (Advanced Micro Devices)، به دلیل سرعت و کیفیت بالای محصولاتشان، از تولیدکنندگان پیشرو در عرصه ساخت CPU در بازار هستند. این سازندگان سی‌پی‌یوها را در گروه‌های متفاوتی قرار داده‌اند که از نظر زمان تولید، کاربرد و موارد دیگر، متفاوت هستند.

انواع سی پی یو اینتل

اینتل اولین پردازنده خود را در سال ۱۹۷۱ با نام Intel 4004 وارد بازار کرد. پردازنده‌های اینتل بیشتر در رایانه‌های شخصی استفاده می‌شوند و حدود ۷۵ نوع مختلف دارند.

انواع سری پردازنده های اینتل

اینتل در ابتدا سری‌های Celeron و Pentium را به بازار معرفی کرد و پس از آن سری Core و Xeon معرفی شدند. CPUهای Core بین کاربران بسیار معروف هستند و مدل‌های آن به موارد زیر تقسیم می‌شوند:

• Core i3
• Core i5
• Core i7
• Core i9

مقایسه قدرت سی پی یو های اینتل سری Core

مدل i3 کم قدرت‌ترین و مدل i9 پرقدرت‌ترین CPUهای سری Core از شرکت اینتل است.

نامگذاری نسل‌های Core، به معنای این نیست که ابتدا نسل i3 به بازار وارد شده است. ابتدا در نوامبر ۲۰۰۸، سی پی یو Core i7 وارد بازار شد. این CPU عملکرد بالایی دارد؛ اما به علت قیمت بالای آن اولین نسل از سی پی یو i5 در سپتامبر ۲۰۰۹ و پس از آن در ژانویه ۲۰۱۰، سی پی یو i3 معرفی شد.

CPU اینتل Core i3

پردازنده‌های i3 بین۲ تا 4 هسته دارند و رشته‌های آن‌ها ۴ تا ۸ عدد است. این پردازنده ارزان‌ترین انتخاب در سری Core است و برای دانش‌آموزان و کاربران معمولی می‌تواند مناسب باشد.

CPU اینتل Core i5

پردازنده‌های i5، پردازنده‌هایی میان‌رده هستند که اگر بودجه متوسطی دارید، انتخاب مناسبی است. با این CPU می‌توانید بازی‌هایی که به گرافیکی بالایی نیاز ندارند و برنامه‌هایی مانند فتوشاپ را به خوبی اجرا کنید. پردازنده Core i5، بیشترین فروش را در بین پردازنده‌های سری Core داشته است و معمولا شامل ۴ تا ۶ هسته هستند و ۸ تا ۱۲ رشته دارند.

CPU اینتل Core i7

پردازنده‌های i7 عملکرد بالاتر از i5 دارند و معمولا با ۴ یا ۶ یا ۸ هسته و با ۸ تا ۱۶ رشته ساخته می‌شوند.

CPU اینتل Core i9

پردازنده‌های i9 (با حداکثر ۱۰ هسته) و i9X (با حداکثر ۱۸ هسته) هستند که بیشتر در کامپیوترهای سرورها از آن‌ها استفاده می‌شود.

انواع سی پی یو AMD

شرکت AMD، سال ۱۹۶۹ تاسیس شد و اولین پردازنده خود را در سال ۱۹۷۵ با نام Am9080 وارد بازار کرد و به عنوان رقیبی سرسخت، برای اینتل تبدیل شد. CPUهای شرکت AMD، معمولا در سرورها و رایانه‌های Workstation استفاده می‌شوند. از این سی‌پی‌یوها می‌توان برای گیم هم استفاده کرد؛ اما معمولا رایج نیستند. CPUهای شرکت AMD، حدود ۵۸ مدل دارند.

سری پردازنده های AMD

سری‌های پردازنده AMD، به گونه‌ای مانند پردازنده‌های اینتل است. برای مثال، شرکت AMD پردازنده‌هایی با نام Ryzen تولید می‌کند که مانند پردازنده‌های Core در اینتل، مدل‌های ۳، ۵، ۷ و ۹ دارد. قدیمی‌ترین سری پردازنده AMD سری Athlon است که این روزها استفاده نمی‌شود و قوی‌ترین پردازنده‌های آن Threadripper Ryzen نام دارند.

تفاوت بین CPU و GPU

یک CPU فرآیندها را به صورت سریالی یا به عبارت دیگر، یکی پس از دیگری، روی هر یک از هسته‌های خود اجرا می‌کند. در حالی که GPU یا واحد پردازش گرافیکی (Graphical Processing Unit) که گرافیک‌های نمایش داده شده روی صفحه نمایش را برای شما اجرا می‌کند، به روش متفاوتی به محاسبات می‌پردازد. هنگامی که کاری به آن داده می‌شود، GPU (کارت گرافیک) آن را به هزاران کار کوچک‌تر تقسیم می‌کند و سپس همه آن‌ها را به طور همزمان پردازش می‌کند. این روش باعث می‌شود که پردازنده‌های گرافیکی برای مدیریت فرآیندهای بزرگی که از بخش‌های کوچک زیادی مانند گرافیک‌های ۳ بعدی تشکیل شده‌اند، مناسب‌تر باشند.

GPU مانند CPU، برای عملکرد رایانه شما حیاتی است؛ زیرا برخی از فعالیت‌ها مانند گیم و رندر، حجم بالایی از CPU را استفاده می‌کنند که GPU می‌تواند آن‌ها را سریع‌تر و با تلاش کمتر انجام دهد.

مقایسه کاربرد CPU و GPU

از آنجایی که CPU و GPU بسیار متفاوت کار می‌کنند، کاربردهای آن‌ها هم متفاوت است. پردازش سریالی، باعث می‌شود یک سیستم به خوبی کار کند. اگر سعی کنید یک رایانه شخصی را با استفاده از فرآیندهای همزمان (GPU) اجرا کنید، نمی‌تواند به خوبی کار کند؛ زیرا تقسیم‌بندی تایپ یک مقاله یا اجرای یک مرورگر با این شرایط، دشوار می‌شود. ازطرفی، GPU برای کارهای بزرگ و پیچیده با تکرار زیاد، مانند قرار دادن هزاران چندضلعی بر روی صفحه در یک بازی، بهتر است. در حالی که اگر این وظایف را CPU انجام دهد، پس از مدت کوتاهی آسیب می‌بیند.

آیا می توان از GPU به جای CPU استفاده کرد؟

از GPU نمی توان به جای CPU استفاده کرد. اگرچه GPUها می‌توانند بسیاری از کارهای مشابه CPU را انجام دهند، اما فاقد توانایی انجام عملکردهای مورد نیاز برخی از سیستم عامل‌ها و نرم‌افزارها هستند.

GPUها همیشه جدا نیستند و بسیاری از CPUها، به خصوص برای لپ‌تاپ‌ها، دارای GPU داخلی هستند که به آن‌ها کارت گرافیک یکپارچه می‌گویند. این کارت‌های گرافیکی فضای زیادی ندارند و برای بازی‌ها و نرم‌افزارهای گرافیکی پیشرفته، مانند مدل‌سازی سه‌بعدی به GPUهای مجزا که قدرت بالاتری دارند، نیاز دارید.

خلاصه نکات مقاله

در این مقاله آموختیم که:

• CPU مسئول پردازش و اجرای دستورالعمل‌هاست.
• CPUها معمولا ۲ تا ۸ هسته دارند که با توجه به نیازهایتان باید آن‌ها را انتخاب کنید.
• هر هسته در CPU، می‌تواند حداکثر ۲ رشته داشته باشد.
• سرعت کلاک نشان‌دهنده سرعت CPU در انجام دستورالعمل‌هاست و در CPUهای گیمینگ، مهم است.
• انواع سی‌پی‌یو کامیوتر و لپ‌تاپ، در ویژگی‌های بسیاری با هم تفاوت دارند.
• به علت تفاوت در شکل و اندازه‌ی CPUهای دسکتاپ، برای لپ‌تاپ مناسب نیستند.
• پردازنده‌های اینتل بیشترین کاربرد را در رایانه‌های شخصی دارند و سری Core i5 بسیار پرفروش است.

کلام آخر

اگر قصد خرید CPU را دارید، می‌توانید سی‌پی‌یو مناسب خود را از ادبازار به صورت قسطی خریداری کنید. شما می‌توانید شرایط خرید اقساطی از ادبازار  را مطالعه کنید و برای کسب اطلاعات بیشتر، با همکاران ما از طریق شماره تلفن‌های ۴۵۳۲۴-۰۲۱ یا ۳۶۶۷۴۰۳۲-۰۳۱ تماس بگیرید یا در بخش گفتگوی آنلاین پیغام بگذارید.