مدتی است که در فهرست مشخصات لپ‌تاپ‌ها، دسکتاپ‌ها و اولترابوک‌های جدید نام پردازنده‌های جدید اینتل یعنی نسل چهارم خانواده‌ی Core با عنوان Haswell را می‌بینیم و طبق معمول این سوال مهم مطرح می‌شود که تفاوت نسل جدید با نسل سوم در چیست؟
تفاوت اصلی پردازنده‌های هاسول با دیگر مدل‌های شرکت اینتل به مصرف پایین انرژی در آن‌ها بر می‌گردد. هدف اینتل از تولید نسل چهارم پردازنده‌هایش، به همراه آوردن تمامی قدرت یک کامپیوتر رومیزی به تبلت‌ها و گجت‌های کوچکی است که امروزه در دستان طیف وسیعی از کاربران پیدا می‌شود و بازار رو به رشد آن، هر تولیدکننده‌ای را اغوا می‌کند.
اما تمامی مشکل اصلی تبلت‌های امروزی قدرت آن‌ها نیست. عمر کوتاه باتری‌های مورد استفاده در تبلت‌ها، جوابگوی مصرف انرژی بالای پردازنده‌های آن‌ها نیست. اما اینتل راه حل جدیدی در آستین دارد که می‌تواند با بهبود ۲۰ برابری مصرف انرژی نسبت به پردازنده‌های کم مصرف Ivy Bridge، تغییرات چشمگیری در این موضوع به وجود بیاورد. بعضی تراشه‌های هاسول با انرژی کمتر از ۱۰ وات فعالیت می‌کنند. اما اینتل چگونه به این فناوری دسترسی پیدا نموده است؟
حالا وقتشه! اینو بخون نقد و بررسی پردازنده Intel Core i5 8400: میان‌رده‌ای با 6 هسته واقعی
بخشی از پاسخ این سوال در فناوری جدید این شرکت با نام "فعال-غیر فعال" نهفته است. این تکنولوژی با برقراری نوعی ارتباط بین حالت Sleep و Active به کاهش انرژی کمک می‌کند. در واقع، این تکنولوژی در حالت اکتیو با پاسخگویی سریع، انرژی را منتقل می‌کند و در حالت Sleep با ایجاد بهبود در مصرف انرژی، مصرف کلی پردازنده را به طور چشمگیری کاهش می‌دهد.
به گفته اینتل، پردازنده‌های هاسول اغلب اوقات در حالت "فعال-غیرفعال" به سر می‌برند و بدین ترتیب بهبود قابل توجهی را در مصرف انرژی پردازنده به وجود می‌آورند.
البته این بدین معنا نیست که عمر باتری دستگاه‌هایی که از هاسول استفاده کنند، ۲۰ برابر می‌شود، چرا که عمر باتری به مسائل گوناگونی مرتبط است، اما به خودی خود می‌تواند مصرف انرژی را به طور چشمگیری در باتری‌ها کاهش دهد و بالطبع به افزایش عمر آن‌ها کمک نماید.
اینتل مدعی است که کارایی نسل جدید با سرعت کلاک مساوی، 5 الی 15 درصد نسبت به آیوی بریجی‌ها یا به عبارت دیگر، نسل سوم خانواده‌ی Core افزایش نشان می‌دهد. مصرف انرژی، افزایش خاصی نداشته و در مجموع عملکرد اینتل در طراحی نسل جدید به نظر راضی‌کننده می‌رسد، اما انقلابی نیست.
هسول هم مثل نسل قبلی از لیتوگرافی 22 نانومتری استفاده می‌کند. از نظر معماری، موتور اجرایی اینتل مثل همیشه بهبود یافته است. اندازه‌ی بافر بیشتر شده و ساختار اطلاعات در هسته‌های پردازنده بهتر شده است.
